กรรมาธิการ LTA ที่โง่เขลาทางเศรษฐกิจจะรู้ตัวเมื่อไรว่าบรรษัทไม่จ่ายภาษีไม่ได้?? คนที่ทำได้และทำได้เท่านั้น (Re “เราได้รับผลกระทบมากที่สุด – ชาวไลบีเรียพูดถึงผลกระทบของการคิดค่าบริการ…)ในทางเศรษฐศาสตร์ คุณต้องแยกความแตกต่างระหว่างผู้เสียภาษี (เงินเพิ่ม) ที่มีผลกระทบต่อชื่อ-บริษัท—และใครเป็นผู้รับผิดชอบค่าใช้จ่ายและภาระของมันจริงๆ—ในกรณีนี้คือผู้บริโภคไลบีเรีย!
แต่ผู้ปล้น LTA ของเรา อุ๊ย ฉันหมายถึงกรรมาธิการ LTA เป็นคนที่โง่เขลาทางเศรษฐกิจ ดังนั้นต้องมีคนสอนพวกเขา! ได้โปรดให้เกียรติข้าพเจ้าทำเช่นนั้น:ข้อควรจำสำหรับ LTA Looters: บริษัท (บริษัท GSM) ไม่ทำและไม่สามารถจ่ายภาษีได้ คนเท่านั้นที่สามารถจ่ายภาษีได้ ดังนั้น หากคุณเรียกเก็บค่าธรรมเนียม (ภาษี) ให้กับบริษัท เงินที่พวกเขาส่งถึงคุณ (เพื่อขโมยและสิ้นเปลือง) มาจากพนักงาน ลูกค้า หรือผู้ถือหุ้นของบริษัท
ครั้งต่อไป โปรดจำไว้
เมื่อใดก็ตามที่คุณเรียกเก็บภาษีเพิ่ม (ภาษี) กับบริษัท GSM หรือบริษัทเอกชนใดๆ คุณกำลังเก็บภาษีจากคนไลบีเรียจริงๆ แต่เดี๋ยวก่อน เมื่อไหร่คุณจะเลิกขโมยของจากคนไลบีเรียที่ยากจน ?? พวกคุณ (LTA) ไม่ได้เป็นอะไรนอกจากองค์กรอาชญากรรม!!!ภาวะตกต่ำ:บริษัท Liberia Petroleum Refining Company (LPRC) เป็นหน่วยงานของรัฐ ซึ่งรัฐบาลไลบีเรียเป็นเจ้าของทั้งหมด (GOL) โดยมีหน้าที่ในการจัดหาและจัดหาผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมและปิโตรเลียมที่มีคุณภาพให้แก่ตลาดไลบีเรีย LPRC เป็นองค์กรธุรกิจที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการทำกำไรอย่างแน่นอน มีอำนาจทุกอย่างที่บริษัทในปัจจุบันหรือหลังจากนี้จัดตั้งขึ้นภายใต้พระราชบัญญัติบรรษัทธุรกิจไลบีเรียอาจมี
รัฐวิสาหกิจต้องทนกับปีที่ยากลำบากภายใต้การตรวจสอบ เนื่องจากผู้เดินทางและผู้ขับขี่รถยนต์ประสบผลเสียหายร้ายแรงจากระบบที่ค่อนข้างมีข้อบกพร่องโดยตรง ซึ่งเผยให้เห็นจุดอ่อนที่มักนำไปสู่การขาดแคลนผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมในตลาดครั้งแล้วครั้งเล่า
ในเดือนกุมภาพันธ์ ในช่วงที่ขาดแคลนดังกล่าว
สำนักงานการกงสุลของกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ ได้ออกประกาศเตือนด้านความปลอดภัย เตือนนักเดินทางถึงความแออัดที่อาจเกิดขึ้นและความล่าช้าเนื่องจากการขาดแคลนน้ำมันที่มีจำหน่ายในท้องตลาดในประเทศที่มีประชากร 4.8 ล้านคน
ในช่วงเวลาที่ขาดแคลน LPRC ถูกกล่าวหาว่าประเมินปริมาณเสบียงของผลิตภัณฑ์ต่ำไปเป็นจำนวนหลายล้านแกลลอน ประเด็นนี้ยังซับซ้อนด้วยข้อเท็จจริงที่ว่าท่าเรือมอนโรเวียไม่ได้ถูกขุดลอกตั้งแต่ปี 2560 ส่งผลให้เกิดการสะสมของตะกอนและเศษซากซึ่งทำให้น้ำตื้นมาก ทำให้เรือบรรทุกน้ำมันเชื้อเพลิงขนาดใหญ่ไม่สามารถเทียบท่าได้ วิกฤตการณ์ดังกล่าวส่งผลให้ปั๊มน้ำมันต้องปันส่วนเงินสำรองของพวกเขา เนื่องจากผู้ขับขี่ต้องเข้าคิวเป็นเวลาหลายวันเนื่องจากการขาดแคลน
การขาดแคลนเช่นสิ่งที่เคยประสบในเดือนมกราคมมักทำให้ต้นทุนการขนส่งและสินค้าพื้นฐานในตลาดเพิ่มขึ้นในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่ท้าทายอย่างยิ่งในตลาดปิโตรเลียมทั่วโลก ที่การแข่งขันทำให้เรายืนหยัดได้ เราภูมิใจที่จะแบ่งปันความสำเร็จที่น่าทึ่งและการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ในฐานะบริษัท เรากำลังเห็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและปรับปรุงระบบและการให้บริการแก่ลูกค้าของเรา
ระดับสูงสุดในปี 2564: ภายใต้การนำของกรรมการผู้จัดการมาดาม มารี อูรีย์ โคลแมน LPRC ประสบความสำเร็จในการดำเนินการระยะที่ 1 ของโครงการฟื้นฟูและขยายกิจการ โดยมีเป้าหมายในการจัดตั้งสถานที่จัดเก็บขนาดใหญ่สำหรับความต้องการของตลาดไลบีเรียทั้งในปัจจุบันและอนาคต
นอกจากนี้ หน่วยงานปิโตรเลียมยังเพิ่มความจุในการจัดเก็บที่คลังเก็บผลิตภัณฑ์ (PST) จาก 61,431 เมตริกตันหรือ (16,217,784.00 แกลลอนสหรัฐฯ) เป็น 70,644 เมตริกตันหรือ (18,650,016.00 แกลลอนสหรัฐฯ) ซึ่งรวมถึงถังเก็บผลิตภัณฑ์ต่างๆ หก (6) ถัง หมายเหตุ เมื่อสิ้นสุดเฟส เราจะเพิ่มกำลังการผลิตเพิ่มเติมเป็น 91,422 เมตริกตัน
ก่อนการฟื้นฟู PST ระยะที่ 1 นั้น LPRC ไม่พึงปรารถนาที่จะใช้ระบบโหลดผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมแบบใช้มือ 100% เข้าไปในรถบรรทุกปิโตรเลียมที่โครงสำหรับตั้งสิ่งของ – โดยมีปั๊มโหลดเพียงสี่ (4) ตัว โดยที่แต่ละแห่งได้รับการจัดสรรสำหรับ AGO และ PMS ใช้เวลาประมาณ 30-35 นาทีในการโหลดรถบรรทุกน้ำมันขนาด 5,000 แกลลอนของสหรัฐฯ ด้วยตนเอง
จากผลของระบบปฏิบัติการกึ่งอัตโนมัติใหม่ ขณะนี้เรามีปั๊มกำลังโหลดเก้าเครื่อง โดยแบ่งเป็นสี่ส่วนสำหรับ PMS และ AGO และอีกอันสำหรับ JET-Fuel นอกจากนี้ แทนที่จะใช้เวลา 30 ถึง 35 นาทีในการโหลดรถบรรทุกน้ำมัน 5,000 คันของสหรัฐฯ ตอนนี้จะใช้เวลาเพียง 10 นาทีเท่านั้น ห้องควบคุมกลางใหม่พร้อมจอภาพ 6 จอที่เชื่อมต่อระหว่างกันกับโครงสำหรับตั้งสิ่งของใหม่ มีความสามารถในการผลิตข้อมูลที่แม่นยำเกี่ยวกับปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่บรรจุ มาตรวัดของแต่ละถัง อัตราการระบายออก
